Ding 23: de eindevaluatie

Wat voelt dat goed: het eind van 23 dingen is door mij bereikt!
Ding 23 vraagt om een eindevaluatie, om terugkijken op de 23 dingen cursus.

Waar ik in eerste instantie ben begonnen met de nodige scepsis en misschien wel tegenzin, ben ik het uiteindelijk leuk gaan vinden. Niet alle onderdelen lagen me, maar het bijhouden van de blog, het lezen van de blogs van onze groep en het reageren daarop, het kennisnemen van zo veel nieuwe informatie binnen 2.0 hebben ervoor gezorgd dat ik met andere ogen tegen allerlei ontwikkelingen binnen ons vak aankijk. En dat is een aangename gewaarwording. Ik heb al veel geleerd, maar ik zie het toch nog steeds als een eerste kennismaking, ik heb heel sterk het gevoel dat ik op herhaling moet. Misschien kan dit in het najaar? Prettig dat deze cursus thuis achter je eigen computer kan op die momenten dat het je zelf schikt.

En dan een antwoord op de gestelde vragen in ding 23:

wat waren je favoriete Dingen die je onderweg hebt leren kennen en gebruiken?
Voor mij waren dit op de eerste plaats die dingen die te maken hadden met boeken, met ons vakgebied en praktische toepassingen daarvoor, zoals Google docs en Library Thing. Maar ook de blogs op het gebied van Bibliotheek 2.0 waren inspirerend.
Ook de bibliotheek gerelateerde YouTube fimpjes vond ik erg leuk.

wat heeft dit leerprogramma “gedaan” met jou en met de organisatie waar je werkt?
Het heeft mij bewust gemaakt van het feit dat de tijd echt rijp is voor veranderen.
We kunnen niet meer om Web 2.0 en Bibliotheek 2.0 heen.

waren er dingen die je verrasten, als onverwacht resultaat van dit programma?
wat kan er gedaan worden om 23 Dingen te verbeteren?
Deze 2 vragen voeg ik maar samen omdat ik nog te weinig bagage heb om hiet iets zinnigs over te zeggen.

En vul aan: “23 Dingen was voor mij …”
Uiteindelijk een plezierige manier om kennis te maken met allerlei aspecten van Web 2.0. De cursus heeft gezorgd voor mijn bewustwording dat we binnen de bibliotheekwereld zullen moeten anticiperen op alle veranderingen die op ons af komen.

Ding 22: over de toekomst van de bibliotheken.

Na een rustpauze van ongeveer een week heb ik eindelijk het leeswerk van Ding 22 afgerond. We zullen om ons staande te houden mee moeten in de vaart der volkeren.
Er gaat veel veranderen in de komende jaren en wij moeten daar uiteraard in meegaan.
Gelukkig merk ik bij mezelf, en ook bij collega's, dat we gemotiveerd zijn om met alle veranderingen aan de slag te gaan. Ik ben me er zeker van bewust dat deze omschakeling de nodige tijd en inspanning zal vergen. Bibliotheek 2.0 vergt aanpassing in doen en denken.

De samenvatting van Anita van Lierop van "Into a new world of librarianship" van M Stephens over de bibliotheek 2.0 sprak mij zeker aan. Het gaat om:
transparant bibliotheekwerk
gebruik maken van de tools van 2.0
technische vernieuwingen inzetten als het aansluit bij de behoeften van klanten
trendspotter zijn
gebruiker blijven steunen in zijn zoektocht naar informatie.

Ook de door haar opgenomen stellingen van de UB Groningen vond ik erg tot de verbeelding sprekend. Daarom neem ik ze hier nogmaals op:

En welke attitudes scoren nu het hoogst onder bibliothecarissen? Op het weblog van WoW!ter vond ik een verslagje van een onderzoek onder bibliothecarissen van de UB Groningen.

“Het meest populair was de stelling “Ik gooi oude werkwijzen overboord als er betere zijn, ook al leken die oude werkwijzen ooit fantastisch”, gevolgd door (ex aequo) “Ik zorg dat ik op de hoogte blijf van de informatiecultuur van onze gebruikers en probeer die kennis te vertalen naar bibliotheekdiensten”, “Ik werk actief mee aan de vooruitgang van mijn bibliotheek” en “Ik geniet van de opwinding en het plezier van positieve verandering en straal dat uit naar collega’s en gebruikers”.

We zullen dus moeten loslaten wat we ooit geleerd hebben, opstaan voor alle nieuwe ontwikkelingen, kennis vergaren van de nieuwe informatiecultuur en dit vertalen naar ons bibliotheekwerk. Ons Hostmanship komt zeker van pas!

Het blog van Edwin Mijnsbergen, een naam die we vaker zijn tegengekomen, over bibliotheken 2.0, geeft 24 stellingen om bij stil te staan.
Ook hier gaat het weer over de vele veranderingen waarin we moeten meegaan en voor openstaan, het oude dat we moeten loslaten als het past in de ondersteuning van de wensen van de gebruiker.

Special: dochter is geslaagd!

Ding 21

Het sociale en het delen in relatie tot bibliotheekcatalogi, daarover gaat ding 21.
Ik vind dit weer een leuk ding. Het brengt onze core business, boeken en andere informatiedragers, en een digitaal middel zo mooi bij elkaar.
Gisteravond heb ik gegrasduind in de catalogus van de OBA en in Worldcat. Het was prettig dat er weer ingelogd kon worden met 23 dingen en dat je op deze manier kon rondkijken. My Discoveries op de site van de OBA is een voorbeeld van hoe je je klanten op een andere manier aan je kunt binden. Volgens mij is dit iets waar we in relatie tot de Novetheek wel eens over na zouden kunnen denken.
Het is best wel moeilijk om zomaar te gaan snuffelen zonder dat je naar iets speciaals op zoek bent. Daarom ben ik gaan zoeken naar het boek: Me in my bag van de Taiwanese Yi Ying Wang. Ik heb dit boek zelf. Het is een kunstproject, een boek in de vorm van een tas, waarin de inhoud van 100 tassen van Londenaren afgebeeld staat, samen met een korte beschrijving van de eigenaren. Ik ben zelf weg van dit boek. Het was ruim 2 jaar geleden in Nederland te koop en heel snel uitverkocht.
Het blijkt echt een bijzonder boek te zijn, want de OBA heeft het niet.
In de Worldcat kwam ik het boek wel tegen, maar was ik de eerste. Dus verdere "sociale informatie" was er niet. Geen lijst, geen tags, geen recensie.
Daarom heb ik ook nog maar gezocht naar het boek dat ik momenteel aan het lezen ben en naar enkele andere actuele boeken. Uiteraard kon ik deze boeken wel vinden en aan een lijst toevoegen en voorzien van tags.
Ans heeft het ook al gemeld in haar blog. De Worldcat is geweldig omdat het de catalogi van heel veel bibliotheken omvat. Bruikbaar voor ons inlichtingenwerk.

Ding 20

Muziek online beluisteren in een sociaal netwerk was de nieuwe opdracht.
Uiteraard was het bij mij weer van "die klok en die klepel", dus heb ik eerst de achtergrondinformatie maar weer tot mij genomen.
Daarnaast heb ik maar eens geinformeerd bij mijn man en dochters waar zij hun muziek vandaan halen voor hun Ipod. Dit blijkt LimeWire en iTunes te zijn. Dit klinkt mezelf wel heel professioneel in de oren. Voor jullie zal het wel duidelijk zijn dat ik ook hier, dus op digitaal muziekgebied, weer een leek ben.
Okee, vandaag heb ik dan toch maar eens ingelogd op last.fm. Eerst maar eens nagedacht over mijn muziek/artiest waar ik mee wilde starten, want dat is uiteraard heel bepalend voor het vervolg. Ik kan hier melden dat het voor mij een zeer aangename muziekreis is geweest. Ik ben gestart met Black (UK, jaren 80) en dat leverde een lijst van zeer mooie liedjes op. Daarna als zoekopdracht Ten Sharp (Ned. begin jaren 90). Ook daarbij was het vervolg verrassend en mooi. Dus ik heb hartjes uitgedeeld. Behalve luisteren heb ik ook informatie bekeken en gelezen. Verder zag ik allerlei reacties van andere last.fm gebruikers. Ook dit was een aangename ervaring.
De achtergrondinformatie "balen van last.fm", waarin een muziekkenner beschrijft dat hij het eigenlijk niet leuk vindt dat last.fm zijn muzieksmaak zo goed weet te treffen, snap ik nu helemaal. Alleen ben ik niet iemand die van zichzelf denkt een unieke muziekfreak te zijn.

Ding 19

En dan zijn nu de sociale netwerken aan de beurt. Natuurlijk zijn hyves en facebook bekende termen, maar ik doe er niets mee. Ik breng ze meer in verband met de virtuele wereld van mijn kinderen. Vorige week al ben ik begonnen met het lezen van de achtergrondinformatie van ding 19. In de leeromgeving van 23 dingen heb ik een en ander geprobeerd en daarna heb ik geprobeerd te bedenken of er toch een reden zou kunnen zijn om me zelf bij een van de sociale netwerken aan te melden.
Ik heb geen reden kunnen bedenken.
Hyves, zoals al door meerdere collega's opgemerkt, is misschien wel over z'n hoogtepunt heen. Het is erg nederlands en kinderachtig volgens mijn dochters omdat de neefjes van 9 en 13 jaar oud hier ook al actief zijn zonder iets te melden. Ik heb wel eens hyvespagina's gezien via mijn dochters (van hun vrienden!)waarbij mij een plaatsvervangend gevoel van schaamte bekroop over de inhoud.
Facebook is internationaler en meer volwassen, maar behalve dat ik wel eens meegekeken heb met mijn dochter, zegt het me weinig.
Op dit moment maak ik ik zelf nog niets aan. Of dit in de toekomst zal veranderen, ik weet het niet. Voorlopig houd ik het maar bij gewone sociale contacten. Ik heb nog niet het gevoel dat ik mij wil presenteren in deze sociale netwerken want het voelt als inbreuk op mijn privacy.
En dan tot slot de vraag die gesteld werd in ding 19: zie ik mogelijkheden voor sociale netwerken in de digitale dienstverlening van de bibliotheken?
Voor mij is dit nog niet te doorgronden. Ik denk wel als de ontwikkelingen die kant op gaan, dan zullen er keuzes gemaakt moeten worden zodat er in elk geval menskracht beschikbaar voor komt.

Ding 18

Ding 18 is echt een ding naar mijn hart: back to basics, de BOEKEN.
Ik was wel op de hoogte van het bestaan van LibraryThing en Dizzie.nl., maar ik had er nog niets mee gedaan omdat ik dit niet in mijn "systeem" heb zitten.
Als ik een boek uit heb gelezen, meestal zijn dit biebboeken, dan noteer ik dat boek wel in mijn eigen boekje, aangevuld met een +, +/-, of ++. "Minnetjes" komen niet voor, want die boeken lees ik niet uit. Misschien kan ik dit ooit nog eens omzetten naar iets digitaals, en zo delen met anderen?
Ik heb de achtergrondinformatie van ding 18 gelezen en ik ga proberen mijn eigen boekenkast in kaart te brengen, of althans 10 exemplaren daarvan. Moeilijk, wat kies ik? De meest recent aangeschafte boeken, de boeken die het meest indruk gemaakt hebben? Jeugdboeken, die met bijzondere vormgeving, vrouwelijke auteurs, gedichtenbundels of actuele titels? Staande voor mijn kast bedacht ik dat ik de nodige gesigneerde exemplaren heb. Laat ik daar maar eens een lijstje van maken.